Hostel Den Bosch: twee jaar later

Het hostel aan de Van Broeckhovenlaan in Den Bosch is inmiddels twee jaar in bedrijf en draait uitstekend. De hele periode heeft de woonvoorziening voor dak- en thuislozen met verslavings- en psychiatrische problematiek een volle bezetting van dertig bewoners gehad. De vooraf door de buurt verwachte problemen zijn uitgebleven, blijkt uit een eind 2015 gehouden meting. Samen met de collega‚’s van Reinier van Arkel begeleiden onze medewerkers de bewoners. Ze proberen samen met hen hun leven weer op de rit te krijgen, zodat bewoners door kunnen stromen naar andere woonvoorzieningen. Emmy Bouwmans, teamleider van het hostel, kijkt dan ook met gepaste trots terug op de afgelopen twee jaar: “Het waren tropenjaren. Binnen een nieuwe voorziening aan de slag met een zware doelgroep, en dat midden in een woonwijk. Dat we die klus zo goed voor elkaar hebben gekregen, is een groot compliment aan onze mensen.”

Geen toename van overlast

Regelmatig onderzoekt bureau Dimensus op verzoek van de gemeente hoe omwonenden de leefbaarheid waarderen. Na een 0-meting (2013) en een 1-meting (2014), is eind 2015 een 2-meting uitgevoerd. Bewoners waarderen de woonomgeving (7,4) en de leefbaarheid (7,4) met een ruime voldoende. Deze cijfers zijn gelijk aan 2014 en iets hoger dan 2013. Slechts 10 tot 15% van de omwonenden vindt dat het hostel heeft geleid tot een toename van de overlast. Tijdens de 0-meting, toen het hostel er nog niet was, ging 50-60% van de bewoners nog uit van een toename van de overlast door verslaafden en dealers.

Incidentenoverleg

Sinds de opening van het hostel is er een incidentenoverleg, waar klachten over overlast worden besproken met onder meer politie en stadstoezicht. De afwikkeling van deze incidenten wordt gerapporteerd aan de beheergroep, waaraan ook omwonenden deelnemen. Emmy: “De acceptatie in de buurt is redelijk goed. Er zijn wel eens klachten, maar die pakken we direct en kordaat op. We moeten wel alert blijven; een goede relatie met de buurt is van groot belang.”

Doorstroming

Bij de start van het hostel werd er nog van uitgegaan dat de bewoners permanent in de woonvoorziening zouden blijven wonen. Inmiddels is de beleidslijn dat ook of daarnaast ingezet wordt op doorstroming naar andere woonvormen. Emmy: “Een groot deel van de bewoners gaat goed vooruit, hun leven is veel stabieler geworden. Op dit moment zijn er vijf kandidaten om door te stromen en gaat er één naar een woning van Zayaz. We zijn dan ook volop in gesprek met diverse partners om passende woonalternatieven te realiseren, zoals bijvoorbeeld aanleunwoningen.”

Een eigen sleutel

De bewoner die op het punt staat door te stromen, is Ohran (54). Hij verbleef eerder bij de opvang aan de Oranje Nassaulaan, maar is drie maanden na de start aan de Van Broeckhovenlaan komen wonen. Ohran: “Ik was dolblij met een eigen appartement in het hostel. Je hebt iets voor jezelf, voelt je vrijer, hebt meer privacy en een eigen sleutel. Dat had ik lang niet gehad.” Ohran voelt zich thuis in het hostel. Met zijn medebewoners en buren gaat hij om als ieder mens: hij zegt vriendelijk goedendag, laat iedereen zijn gang gaan en zorgt ervoor dat hij zelf geen aanleiding geeft tot opmerkingen. En ook over de begeleiding is Ohran goed te spreken: “Ik kan altijd bij hen terecht als ik ergens mee zit. Ook dat geeft een gerust gevoel.”

Bezige bij

Ohran is geen stilzitter. Dat had hij al aan de Oranje Nassaulaan, waar hij bijvoorbeeld kookte voor de andere cliënten: “Hier in het hostel is gelukkig ook altijd wat te doen. Rondom het hostel is een grote tuin en veel groen. Dat komt mij goed van pas. Ik vind het heerlijk om in de tuin te werken. Het zorgt voor de nodige ontspanning en geeft me het gevoel nuttig te zijn.” Hij wil ook zeker de tuin blijven bijhouden als hij naar zijn nieuwe woning verhuist.

Afkicken

Ohran denkt dat hij ook in zijn nieuwe woning, waar hij nog begeleiding krijgt van de medewerkers van het hostel, zijn draai zal vinden. Hij heeft nog een grote wens, maar weet niet of hij dat voor elkaar krijgt: stoppen met drugs. Ohran: “Ik ben vast van plan met die drugs te stoppen. Ik weet niet of dat gaat lukken, ik heb dat al vaker geprobeerd. Maar stiekem hoop ik dat die nieuwe woonsituatie helpt om die droom uit te laten komen. Het zou mooi zijn als mijn kleinkinderen me straks niet zien als hun verslaafde opa.”